cultuurverschillen?

Lomé, lomé, het Parijs van WestAfrika! Daar ben ik aangekomen en inmiddels aan het werk gezet voor de Aiesec gang hier. 22 maart is er een conference om mensen te werven voor het ondernemersproject, en ik word meteen ingezet om posters te maken.

De eerste twee dagen heb ik ervaren als cultuurshok. Hier een korte omschrijving van mijn shok:
-De vrouwen in het huis waar ik ben (familie van 7 mensen; 4 vrouwen) doen alles voor het eten; de mannen bijna niets: wat moet ik doen?
-Het eerste locale eten (kliekje gemalen pasta van de dag ervoor) kreeg ik echt niet weg, was net snot (zie foto). Onbeleefd, maar heb het geprobeerd. Hopen dat ik eraan wen
- Overal is zand, mam je had gelijk, geen asfalt, alleen op de grotere wegen. En op dat zand liggen overal verbrande bergjes afval/as, omdat er niet iets al de vuilnisophaaldienst is.
-Op het zand kunnen de taxis niet rijden, dus gingen we op de moto, de motorfiets; LEVENSGEVAARLIJK!
-Eten met linkerhand is verboden, mits het met een lepel of vork is. Moet je eens opletten hoe vaak je stiekem met links eet.
-Douchen is lachen. Met een bakje water afspoelen, maar mijn 'moeder' heeft al aangeboden dat ze mijn haren gaat wassen:)
-Alle mensen zijn hier donker, doh. Nog maar één blanke gezien. Op de straten kijken mensen en kindjes roepen iets als Juvu, blanke. Wist van tevoren, maar om het echt mee te maken is wel gek.

De mensen bij wie ik in huis ben zijn erg aardig, moeders spreekt alleen Ewe; Vaders heeft alleen nog How are you gezegd. Maar met Sam en zijn broer kan ik frans spreken. Hun huis is in aanbouw, maar vergeleken bij de rest uit de straat erg luxe. Met deze lieve mensen om me heen (ben bijna niet alleen, Edouard is mijn bodyguard) gaat het weker goedkomen, zeker als ik vanaf zaterdag een Nederlands maatje heb: Hans.

Groetjes Danielle